„Miastokultura to konstrukt pragmatyczny, wywołany przez egzystencjalną potrzebę dialogowania wewnątrz pokoleń i między pokoleniami – obok i w odniesieniu do mediów – podczas upublicznionych, lecz zindywidualizowanych rytuałów w szczególnie nacechowanej estetycznie, trójwymiarowej czasoprzestrzeni. Uczestnicy współczesnej miastokultury odbudowali poczucie tożsamości, wyróżniają nadal tradycyjny podział ról na „obserwowanych” i „obserwujących”. Jak się zdaje, autonomiczne cogito w miastokulturze nie rozpada się na kawałki. A jej podmioty nie zawdzięczają swej egzystencji łasce innych, którzy mogą w każdej chwili zmienić kanał, lecz sobie i swoim partnerom."
Leszek Pułka, Szkic o miastokulturze
POPRZEDNIE NUMERY CZASOPISMA DOSTĘPNE W SEKCJI "NUMERY ARCHIWALNE"
Kwartalnik Kultura Współczesna. Teorie. Interpretacje. Praktyka wydawany jest nieprzerwanie od 1993 roku – najpierw przez Instytut Kultury, a od 2003 roku przez Narodowe Centrum Kultury. Pismo jest forum Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, które sprawuje pieczę nad jego zawartością. Zachowując status kwartalnika naukowego, periodyk wpisuje się w najbardziej aktualne debaty poświęcone kulturze, naukom o kulturze, jak również zjawiskom około kulturowym. Jest otwarty na inne środowiska opiniotwórcze w kraju i za granicą, pragnie być płaszczyzną wymiany myśli i dyskusji wykraczających poza Akademię. Na poszczególne numery kwartalnika składają się artykuły o charakterze teoretycznym i metodologicznym, omawiające współczesne problemy kultury kontekstach historiozoficznych, socjologicznych i praktycznych. Opracowanie koncepcji merytorycznej kolejnych numerów i ich redakcja naukowa powierzane są naukowcom reprezentującym różne środowiska akademickie, z różnych punktów widzenia analizującym problemy kultury współczesnej. Radę naukową pisma tworzą profesorowie: Stefan Bednarek, Erika Fischer-Lichte, Knut Andreas Grimstad, Bohdan Jung, Ralf Konersmann, Ewa Kosowska, Ewa Rewers, Paweł Rodak i Anna Wieczorkiewicz. Redaktorem naczelnym Kultury Współczesnej jest od roku 2006 profesor Andrzej Gwóźdź z Uniwersytetu Śląskiego.
