W napisanym w 1995 roku artykule The Dead Media project. A Modest Proposal and a Public Appeal Bruce Sterling pisze, że nowe media odchodzą do lamusa w tak szybkim tempie, że możemy wręcz mówić o „cyfrowym rozkładzie“ (digital decay), ponieważ media cyfrowe starzeją się znacznie szybciej niż wcześniejsze generacje mediów analogowych. Wydaje się, że jest to właściwy moment na podjęcie refleksji nad mediami analogowymi, ponieważ wiele nośników, takich jak płyta winylowa, kaseta magnetofonowa czy kaseta wideo istnieje jeszcze fizycznie, natomiast za kilka lat wiele z nich zostanie wyrzuconych na śmietnik lub staną się wyrwanymi z kontekstu przedmiotami kolekcjonerskimi. Za punkt wyjścia do rozważań zawartych w artykułach chcielibyśmy obrać obiekty/przedmioty (medialne), wokół których konstruowane są narracje, nowe praktyki, a nawet społeczne fantazmaty związane z ich potencjałem, przeznaczeniem i (często nieoczywistymi) zastosowaniami w praktykach życia codziennego oraz w sferze działalności artystycznej.
POPRZEDNIE NUMERY CZASOPISMA DOSTĘPNE W SEKCJI "NUMERY ARCHIWALNE"
Kwartalnik Kultura Współczesna. Teorie. Interpretacje. Praktyka wydawany jest nieprzerwanie od 1993 roku – najpierw przez Instytut Kultury, a od 2003 roku przez Narodowe Centrum Kultury. Pismo jest forum Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, które sprawuje pieczę nad jego zawartością. Zachowując status kwartalnika naukowego, periodyk wpisuje się w najbardziej aktualne debaty poświęcone kulturze, naukom o kulturze, jak również zjawiskom około kulturowym. Jest otwarty na inne środowiska opiniotwórcze w kraju i za granicą, pragnie być płaszczyzną wymiany myśli i dyskusji wykraczających poza Akademię. Na poszczególne numery kwartalnika składają się artykuły o charakterze teoretycznym i metodologicznym, omawiające współczesne problemy kultury kontekstach historiozoficznych, socjologicznych i praktycznych. Opracowanie koncepcji merytorycznej kolejnych numerów i ich redakcja naukowa powierzane są naukowcom reprezentującym różne środowiska akademickie, z różnych punktów widzenia analizującym problemy kultury współczesnej. Radę naukową pisma tworzą profesorowie: Stefan Bednarek, Erika Fischer-Lichte, Knut Andreas Grimstad, Bohdan Jung, Ralf Konersmann, Ewa Kosowska, Ewa Rewers, Paweł Rodak i Anna Wieczorkiewicz. Redaktorem naczelnym Kultury Współczesnej jest od roku 2006 profesor Andrzej Gwóźdź z Uniwersytetu Śląskiego.
