Dzieło Anny Nakwaskiej. Anna Nakwaska to pisarka tworząca w języku polskim i francuskim. Żona senatora następnie wojewody Królestwa Polskiego. Prowadziła w Warszawie salon literacki, pisała powieści, opowiadania dla dzieci, jak i utwory o tematyce powstańczej
Dzieło Bełzy Stanisława. Stanisław Bełza, to polski prawnik i publicysta, redagował w Warszawie tygodnik literacki Ziarno. Podróżował po Europie i Afryce Północnej i Azji Południowej, napisał wiele książek.
Dzieło Anny Nakwaskiej. Anna Nakwaska to pisarka tworząca w języku polskim i francuskim. Żona senatora następnie wojewody Królestwa Polskiego. Prowadziła w Warszawie salon literacki, pisała powieści, opowiadania dla dzieci, jak i utwory o tematyce powstańczej
Dzieło Anny Nakwaskiej. Anna Nakwaska to pisarka tworząca w języku polskim i francuskim. Żona senatora następnie wojewody Królestwa Polskiego. Prowadziła w Warszawie salon literacki, pisała powieści, opowiadania dla dzieci, jak i utwory o tematyce powstańczej
Dzieło Bełzy Stanisława. Stanisław Bełza, to polski prawnik i publicysta, redagował w Warszawie tygodnik literacki Ziarno. Podróżował po Europie i Afryce Północnej i Azji Południowej, napisał wiele książek.
Dzieło Stanisława Brzozowskiego. Stanisław Brzozowski, pseudonim Adam Czepiel, to filozof, krytyk literacki, powieściopisarz i publicysta. Jeden z najwybitniejszych polskich intelektualistów XX w., wywarł ogromny wpływ na współczesnych i potomnych.
Józef Weyssenhoff (ur. 8 kwietnia 1860 w Kolanie na Podlasiu, zm. 6 lipca 1932 w Warszawie) – baron, brat malarza Henryka; powieściopisarz, poeta, krytyk literacki, wydawca. Po 1905 zbliżony do narodowej demokracji; piewca tradycji starego ziemiaństwa kresowego i łowów.
Dzieło Bełzy Stanisława. Stanisław Bełza, to polski prawnik i publicysta, redagował w Warszawie tygodnik literacki Ziarno. Podróżował po Europie i Afryce Północnej i Azji Południowej, napisał wiele książek.
Józef Weyssenhoff (ur. 8 kwietnia 1860 w Kolanie na Podlasiu, zm. 6 lipca 1932 w Warszawie) – baron, brat malarza Henryka; powieściopisarz, poeta, krytyk literacki, wydawca. Po 1905 zbliżony do narodowej demokracji; piewca tradycji starego ziemiaństwa kresowego i łowów.
Sztyrmer Ludwik, pseudonim Eleonora Sztyrmer (1809-1886), polski prozaik, krytyk literacki. Ukończył korpus kadetów w Kaliszu i wyższą oficerską Szkołę Aplikacyjną w Warszawie. Uczestnik powstania listopadowego, dostał się do niewoli, został wywieziony w głąb Rosji i w 1832 zaciągnął się do armii carskiej, gdzie dosłużył się rangi generała.
